bundan yedi sene öncesi. lise üçüncü siniftayim göt donduran soğuk bir kış günü. lisenin yurdunda kaldigim için ayda bir ya da iki ay da bir eve gidiyorum. bu sefer işi biraz abarttim üç ay sonra ilk kez eve gittim. her zaman tatil için eve gittiğimde ve tatil dönüşü babamın elini mutlaka öperim. neyse eve gittim dedem babaannem salonda onlarla görüştüm bi dakkalik naber nasılsın muhabbeti sonra mutfağa annemle babamın yanına gittim. annem yemek hazırlıyor babam da kanepede başını ellerinin arasına almış oturuyor. babam benim geldigimi hiç siklemeden aynı pozisyonda oturmaya devam ediyor.ben gittim naber baba deyip elini opecem ki birde ayağa kalkıp bana cılgınlar gibi tokat atmaya başladı. bende bi salaklik yapmayayim diye ellerimi arkama bağladım. ama babam vurmaya devam ediyor. baktım sonu gelmeyecek salona doğru gittim. dedem babaannem niye vuruyosun çocuğa falan diyolar ama babamın umrunda değil.o ara annem mutfaktan geldi aramıza girmeye çalıştı babam elini kaldırdı anneme vuracagini sandım ellerini bileklerinden tutup kemerinin üstüne sıkıştirdim. çekmeye çalıştı ellerini baktı gelmiyor burnuma kafa attı. ben geriye doğru gittim haliyle o ara dedem kalktı koltuktan nasıl babana el kaldirirsin diye iki tokatta ondan yedim. direk montumu alıp dirasi çıktım. babamla dedem itler gibi beni aradılar o gece. çok pişman oldular.... dayak bişey değil de yedi sene geçti hâlâ niye dayak yedigimi bilmiyorum..