"yeter artık daha ne kadar yolcu alacaksın?"
"hanımefendi, buyrun buraya oturun."
"usta şuradan bir öğrenci."
...
sikeyim sizi diyorum. sikeyim kurallara itaatinizi. işıkları kapattıktan sonra hepimiz aynıyız; yorgan altına saklanan, yastığa sarılan, en kötü ve en iyi halimizi düşünüp uyumaya çalışan, mastürbasyon yapan, duşa girince kahraman olan kişileriz. hepimiz aynıyız boş çırpınmaların içinde. hepimiz sıçtık, boka battık, çıkışın gökten inmesini bekliyoruz.
kısık gözerle bakıyorum şoförün kel kafasına arkadan. şoför diyorum, ilk direğe vurur musun? vurmazsan senin ananı diye başlıyorum küfüre, eline taktığı plastik tespih ile bitiriyorum. pardon diyorum, ayıp ettim seni diğerlerinden ayırarak, bütün otobüstekilerinde anasını katıyorum işin içine. çığlıkları duyuyorum, aksi küfürleri, anında aslan kesilen sokak köpeklerini. bir eli ensemde hissediyorum, bırak yakamı sokak köpeği diyorum, gömleğimi kırıştırıyorsun. suratımı çeviririm kanımı dişlerim arasında köpürt diye, nasıl olsa hayal edilir ne hayal edebileceğin. hiç bir zaman yalnız kalmayan sokak köpeklerinin sürü halinde dolaşması gibi, döndüğümde yalnız olmayacağını da biliyorum. bana vururken bir kez daha söveceğimi biliyorum. sizler beni ne kadar dövseniz de, fikrimin değişmeyeceğini de biliyorum; yapabildiğiniz bu kadar mı sizi otuz birciler!
ağzımdan bir diş düşerken bağırıyorum; şuradaki vurmadı bana, o tarafa çekiştirin yakamı!
iğrenç suratlarınıza gülümseyerek bağırıyorum; gömleğim sizden değerli piç kuruları!
yediğim dayaktan tatmin olunca bağırıyorum; yatakta da bu kadar iyi tatmin edebiliyor musunuz karılarınızı?
o anda kendime geliyorum, omzuma pis bir el dokunuyor, usta şuradan bir öğrenci! ver diyorum, pis bir sırıtış, pis bir gururla.
ver, ve bir daha dokunma fikirlerim içindeyken bana, ver seni sokak köpeği.