hiç göndermeyeceğiniz mailler, mesajlar ya da mektuplar yazmak en iyi çözüm. genelde unutamamak içinde kalan söyleyemediklerinden kaynaklanır. şahsen ben bu yöntemi denedim ve oldu. aşağıda da örnek bir mail mevcut.
bu maili okur musun bilmiyorum ama yazmam gerekiyordu. senin için değil, bu kez kendim için. bu yıl nişanlandığını duydum zaten beklediğim bir şeydi. arkadaşım söyledi ve fotoğraflarınızı gösterdi. sana karşı içimde öfke ve nefretten başka bir şey olmadığı için bir şey hissetmedim. ama bir fotoğraf bir kez daha senin nasıl bir insan olduğunu bana gösterdi. üzerinde benim aldığım gömlekle yanında sevgilin fotoğraf koymuşsun. insan utanır biraz diye düşündüm o an. sen ki aldıklarımı o lanet evde bırakıp giden insan bir gömleği çöpe atmamışsın. senden sonra o eve birkaç kez daha gittim. ev arkadaşın çok iyi bir dostunmuş yani bütün dostların öyleyse müstakbel eşini kimseye emanet etme derim. zira emanete ihanet edebilirler. doğruyu söylemek gerekirse sana bir süre ihtiyaç duydum. zaten o anlarda da bir şekilde sana ulaştım. ama bir zaman sonra ne kadar güçlü bir kız olduğumu fark ettim. kendi başıma çok şey başardım. değiştim. bu değişim hem fiziksel hem mental oldu. kendi ayaklarım üzerinde durabildiğimi fark ettim. ben senden önceki sevgilim gibi aşağılık bir adamdan kurtulup sana yakalanmışım meğerse. senin yanında kendimi daha da aşağılamışım. bir erkek birlikte olduğu kadını kimseye tanıtamıyorsa o erkekten bir halt olmaz zaten. önceleri sana lanetler okuyordum. beni bu hallere düşüren herkese yaptığım gibi nefret kusuyordum. sonra bunu bıraktım. hayatıma kimseyi almadım. gezdim tozdum konuştum ama bana kimsenin zarar vermesine izin vermedim. kendi kendimi iyileştirdim. sonra ne oldu biliyor musun? hiç beklemediğim bir anda karşıma tıpkı benim gibi bir insan çıktı. değer vermeyi sevmeyi çok iyi bilen bir adam. benim için dünyaları önüme serebilecek, beni karşılıklı çıkarsız seven bir adam. birlikte film izlediğim, kitap okuduğum, sinemaya gittiğim, kursa katıldığım, sohbet edebildiğim, tatillere, turlara çıktığım, aldığım hediyeleri önemseyen, bana özel hediyeler alan, sürprizler yapan, birlikte uyuyabildiğim bir adam girdi hayatıma. 8 aydır hayatımı güzelleştiriyor. ondan önce kimseyi sevmediğimi fark ettim. kimse de beni onun kadar sevmemiş. bir çingenenin zorla sattığı tek bir gülü almaya burun kıvıran senden farklı olarak benim gül sevmediğimi bilen bir adam var karşımda. özel bir ana ihtiyaç duymadan bana papatyalar alan yüzümü güldüren bir sevgilim var. senin gibi her fırsatta bir geleceğimiz olmayacağını vurgulamak yerine gelecekte birlikte neler yapacağımızı planlıyor. şimdi diyeceksin ben bitirmek istedim ama sen böyle bir ilişkiyi istedin diye. kocaman bir yalan. ne zaman gitmek istesem beni durduran sendin. en başından en sonuna kadar böyle oldu. ilk sevgili olmadığımızı söylediğin anda kalkıp giderken beni durduran sendin. son gün o uçağa bildiğimizde ben her şeyi içimde bitirmişken kabullenmişken bana arayıp seni seviyorum diyen yine sendin. ben sadece sevdiğimi sandım ama sen beni kullanmaktan öteye geçemedin. benden bir ilişkin olduğunu bile sakladın. onu yıllardır sevdiğini (ya da sevdiğin yalanını) bile sakladın. oysa ben sana defalarca sordum hayallerin arasında bir kız olup olmadığını ama sen hep yok dedin. eğer söyleseydin yemin ediyorum o dakika vazgeçerdinim senden. söylemedin çünkü benimle olmak işine geldi. çevremde kime seninleyken olan ilişkimizden bahsetsem bu çocuk seni oyalıyor, çıkar ilişkisi bu demişti. ama ben dinlemedim çünkü sen benim yarabandımdın. açıp eski yarayı kanatmak istemedim hiç. o yarayı sararsın diye bekledim. ama sen daha büyük bir yara açıp gittin. senden sonra anladım ki benim kendi kendimi iyileştirmem gerekiyordu. sana en son attığım mesajı hatırlıyor musun? hani cevap vermeye tenezzül etmemiştin. mayısta çalışmaya geldiğinde seni gördüğümü yazmıştım. eğer benimle konuşsaydın sana artık iyileştiğimi söyleyecektim. çünkü son kalan kabuk da seni görmeden önce düşmüştü. ama o gün iyi ki yazmadın çünkü ben sevgilimle o gün tanıştım. senden farklı olarak onunla beni gören herkes ne kadar mutlu olduğumuzu bizi kıskandıklarını ne kadar yakıştığımızı söylüyorlar. çünkü biz birbirimizin gözlerine aşkla bakıyoruz. senin gibi kafasını telefona gömüp oyun oynamıyor. her fırsatta ne kadar güzel baktığımı söylüyor. yanımda otururken benim güvenimi boşa çıkarıp gerçekte aşık olduğu kıza mesaj atan senden farklı olarak ellerimi tutuyor. başka kızlarını motoruna bindirip okula getiren senden farklı olarak arabasına bir kız bineceği zaman benden izin alıyor. elimden tutup beni ailesiyle tanıştırıp ailesinin bir parçası yaptı. arkadaşlarını bırak, akrabalarına götürüp bu benim sevgilim dedi. sen peki? tek bir fotoğrafımızı koymaktan aciz olan sen benim verdiğim değeri hak etmek için ne yaptın? eski sevgilinle buluşmalar, alttan alta yeni sevgili planları, arkadaşlarına kankam diye tanıtmalar, uğruna salya sümük ağladığın eski sevgilini görünce benden uzaklaşmalar dışında ne yaptın sen? insanlar sevgilin mi diye sorunca utanıyordum hayır değil derken. bi de utanmadan giderken sen benden önce bulursun birini diyordun. mezuniyetine sırf eski sevgilin gelir diye beni götürmeyen sonra o gelmeyince keşke senide getirseydim derken de utanmadın hiç. güya ben mezun olurken eğer hayatımda kimse olmazsa gelecektin yanıma. hey yavrum hey, sen daha 2 gün sonrasında aldın hayatına başkasını. çok mu yakışıklı olduğunu sanıyordun. seni o yüzden mi istiyorum sandın. hiç aynaya baktın mı sen? yamuk dişlerin, pörtlek gözlerin, dökülmeye yüz tutmuş saçların ve koca göbeğin dışında neyin vardı? motoruna mı hayrandım sanıyorsun? ya da üç kuruş parana mı? çok şükür arabamda paramda var. kalmadım kimsenin malına. sana değer vermiştim çünkü en zor zamanımda bana iyi gelen bir yanın vardı. ama zamanla bana iyilikten çok kötülüğün dokundu. şimdi sen mutlu olmayı hak ediyor musun bir sor kendine. o yıllardır seviyordum dediğin kıza ne kadar sadık kaldın? gerçekten hak ettin mi bu aşka kavuşmayı? hiç düşündün mü ya bir kızım olursa diye? olmadı diyelim benim de kız yeğenim var demedin mi hiç?
sana yazmamdaki amaca gelince tüm bunları saymak seni kötüleyip yeni ilişkimi övmek değil elbette. seni tüm bu saydıklarıma rağmen affediyorum. çünkü senin gibi insanlara nefret duymaya devam ettikçe aynı karakterde insanlar sürekli karşıma çıkacak. hayatımın hiçbir döneminde senin gibi insanlarla karşılaşmak istemiyorum. sende hakkım falan kalmadı merak etme. seni allaha bırakıyorum sadece. nasılsa bir gün sana bu günleri hatırlatacak. merak etme sana bir yerlerden yazıp rahatsız etmeyeceğim. bu yüzden sana yazacağımı düşünüp triplere girme. sana hayatta başarılar.