deli gibi şehir dışında okumak isterken kendimi yine ailemin yanında buldum. hiç pişman değilim. hatta iyi ki gitmemişim. özgürlükse mesele hala gayet özgürüm. tek farkı bir şey yapmadan, bir yere gitmeden izin almak gibi görünse de sadece haber veriyorum ve buna da hakları var tabiki. 4 yıl boyunca bunun hastalığı var. annemden ayrı ne yapardım ben. eve geliyorum yemek hazır benden bir iş bekleyen yok rahatım yerinde. ee bir de şu var ben başka şehire okumaya gitseydim 24 yaşında dönücektim daha sonra sanki kaç yıl daha ailemle aynı evde doya doya zaman geçirebilecektim ki. bu yüzden üniversiteyi ailenin yanında okusanız da bir şey kaybetmezsiniz okuyun güzeldir.