bir anda insanın içini acıtan sözler

babam abisinden bahsedince hep içim acır burnumun direği sızlar sonrada yalnız başıma ağlardım. babamla abisi aşırı iyi anlaşan 2 arkadaş gibiler aralarında 1 yaş var işte babam 19 o 20 yaşlarında felan. amcamda boksörmüş her sabah koşuya falan çıkarmış işte bi sabah çıkarken demiş ben geç gelicem antrenman var. pekin olimpiyatlarına çağırılmış hazırlanıyormuş. ama o gece saat 1 olmuş gelmemiş babam arkadaşlarına sormuş gecenin o saati herkesin kapısına gidip(tabi o zaman telefon yok) herkes yok bugün hiç görmedik diyo. babamın içine kurt düşmüş hastane hastane gezmiş sabaha kadar en son sabah bi hastanenin morgunda bulmuş. trafik kazası olmuş biri çarpmış üstüne bide kaçmış. babam bunu anlatırken gözleri doldu boğazı düğümlendi. bende hep iç geçiririm ulan derim keşke tanısaydım amcamı severdim kesin onu diye. çünkü tanıyan herkes çok seviyo onu çok delikanlı harbi adamdı diye anlatıyolar. babam amcamdan her bahsedişinde 25 yıl öncesine o hastanenin koridorunda yere çökmüş ağlayan 19 yaşındaki delikanlıya dönüyo. gözleri buğulu sesi titrek...