alarmın o iğrenç sesiyle uyanıp yalpalayarak mutfağa gidersin, suyu koyarsın ısıtıcıya. bir yandan da pencereden günün aydınlanmasını, o mükemmel turunculuğu izlersin mutfak tezgahından ısıtıcı sesiyle birlikte. mutfak dolabını açar, her zaman ki kupanı çıkarırsın. hafif uyku sersemi olduğun için uykunu açsın diye kahveyi daha fazla koymayı düşünürsün, yaparsın da. su ısınır, kupaya eklersin. kahveyi koklamayı ihmal etmezsin. üstüne eşofman üstü giyinip, bir eline kahveni diğer eline de sigaranı ve çakmağını alıp balkona çıkarsın, kahveyi dökmemeyi umut ederekten. sabahın o naif soğukluğu çarpar suratına, için açılır. gökyüzünün güzel kızıllığına bakarsın, sigaranı yakarsın. çakmağın sıcaklığı soğukta suratına vurur. sessizlik kuş sesleriyle bozulmaya başlar, sigara dumanı nefesinle birlikte gökyüzüne karışır. kahve kokusu yok olup gider. sigaranın sıcaklığını parmaklarında hissetmeye başlarsın. güneş doğdukça kuş sesleri sineye çekilir, o iğrenç gürültüler başlar. kahven soğur. kahven soğudukça için ısınmaya başlar...