asosyal itiraf

Evet hadi biraz dertleşelim. Saat gece bilmem kaç. Aslında ekranın üstünde görüyorum da senkron değiliz. Aynı saati göstermiyoruz. Napıyorum ben diye sorguladığım. Ağır bir hüzün, yalnızlık ve hasretin bastırdığı bir zaman dilimindeyim. Bir başıma bilmediğim bir yerde sırf para kazanabilmek için yaklaşık dört aydır tek başımayım. Ee nereye harcayacam ben o parayı. Öyle gelen paranın afedersiniz amına koyayım. Normalde öyle özledim diyip eve gitmezdim ama gidememezlik daha da koyuyor. Korkuyorum ki birine bulaştırırum şu Nalet virüsü. Ama görüyorum ki gayet sorumsuzca dolanıyor millet. 6-7 aydır evine gidemeyen arkadaşlar var mesela. Bunların üstüne bir de yalnız olmak daha da koyuyor. Böyle eve gelince o sessizlik, yemek yaparken azar azar koyduğun malzemeler, konuşamamak,sevgiyi hissedememek. Daha da önemlisi bunların farkına varabilevek kadar bir başına olmak. Zaten ben kendimi tanıyamıyorum artık. Eski çılgını hatırladıkça üzülüyorum. Daha banel bir tipim artık. Anlatmakta zorluk çekiyorum. Ne istediğimi bilmiyorum. Ama bazen içimden gelen tek şey alayınızın amına koyayım diye koşarak vuradn uzaklaşmak oluyor. Aman be sözlük ve değerli yazarlar. Kafanızı şişirdim. Okumazsınız muhtemelen zaten okumayında bunca gereksiz şeylere ne hacet. Kendinize iyi bakın esenle kalın.