Az önce kendi kendime konuşup evde dolanırken bir itiraf yaptım kendime. Baya kendi kendimi azarlarken yakaladım kendimi.
Şöyle:
"Ölmüyorsun ama yaşamın da kıyısından dönüyorsun sürekli. Farkında değilsin ama sürekli aynı döngüdesin. Bu hayatı da hiçbir zaman, hiçbir şekilde ciddiye almıyorsun. Benim bu konuda kendimi eğitmem lazım"