bazen istemsizce hissedilen ama dillendirilemeyen itiraf cümlesi.
o an için yoktur aslında sebebi.
ama geçmiş...
mutlaka hep peşimizden geldiğinin özeti gibi
iliklerimize kadar hissettirir varlığını...
bir gün bir yerde yazmıştım aslında.
"Korkmak hepimizin genlerinde var.
Sadece bazılarımız, onu bastırma konusunda daha güçlü." diye.
güçsüz olanlarınsa sığındığı tek şey kaçmak olsa gerek...
sözün özünde aslında,
zeka, güzellik, zenginlik, makam, mevki vb...
bunların hepsi, işin içine kaybetmek girdiğinde
özünde korku barındırır.
çok azımız itiraf eder kendisine "korkuyorum" diye.
ben de edemedim belki,
ama şu şarkıyı söylemekten ve dinlemekten alıkoyamadım da kendimi...
geceler bir başka alevleniyor bu şehirde