sevdiğim bey ile yapacağım ilk yolculuk
belki saatlerce süren yolculuk değildi ama dünyanın en mutlu insanı olacağımı çoktan hissetmiştim ve o gece uyuyamamıştım. zaten sabahın beşinde yola çıkmıştık. uludağa gitmek için..
hem de en sevdiğimiz arkadaşlarımızla!
ben o gece uyuyamadım ama sevdiğim bey mışıl mışıl uyumuştu ve uyanmıyordu. ne alarmı duyuyordu ne de aramalarımı... bir anda dünyanın en mutsuz insanı oldum. kederli, ağlamaklı, ne yapacağını bilemeyen, kahrolan bir insan...