"akar giderdim, olsa bile bir derdim, hep gülerdim,
ve ağladığımı görebilen bir annem, bir de ben, inceden bir perde vardı gözlerimde,
göz görür fakat dilim susardı,
ayaklarım, elim, kolumda bağlı,
hayat bu dile kolay velakin her bir yerine ağrı,
ve kimi zaman düşündüm,
aslında hiç üşenmedim ben hep düşündüm,
hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım,
bu öyle lanet olası tos bir pembe ki;
bir baktım, her şey ciddi ve hemen uyandım..."