Her uyandığımda kalbimdeki sıkışıklıkla uyanmaktan bıktım, yarım yamalak ne hissettiğimi bile anlayamadığım gecelere gözlerimi kapamaktan yoruldum . Şimdi tam karnımın ortasına bir alev bırakılmış gibi aldığım kararın sorumluluğu bu herhalde.
Öyle zor ki aynada gözlerimin içine bakmak öyle zor ki Kızım sakin ol biticek geçicek demek . Bazen ruhumun çektiği bu acılara kendime kıyamıyorum, bazen başka bir ruha çektirdiğim acıdan ölesiye tiksiniyorum.
Şimdi pazarda annesini kaybetmiş ağlayan bir kız etrafımdan onca tanımadığım yüz , korkuyorum annemi hiç bulamamaktan korkuyorum hep kayıp kalmaktan .
Biliyorum asla anlaşılamayacağımı ve biliyorum hatalı kalacağımı o eli bırakarak.
Büyümen için sana yaşamın açtığı bu kapı ;bu yolda büyümek için adımlar mı atacaksın yoksa ruhunu özgür kılma duygusuna yenik mi düşeceksin izle ve gör .