goethe tarafından ortaya atılmış harika bir söz. bizatihi de yaşadığım durumdur.
ben de istiyorum hiçbir şeyi, hiçbir kimseyi umursamamak ama olmuyor fazla değer veriyorum. takılıyorum bir yerlere sonra kalbim acıyor; affediyorum, geçmiyor.
ne demiş sezen abla “suçluluk kokusu sinmiş tenine, ben yine hep affedici”...