1'inci sınıf bitmiş yaz tatilindeyiz. Anneannemlerde otururken sıkıntıdan patladığım için eve atari oynamaya gitmek üzere apartmandan çıkmışım karşıdan karşıya geçeceğim. Tam adımımı attım yola doğru, bir ses benim adımı bağırıyor. Döndüm baktım. Yengem, beni geri çağırıyor, bakkaldan bir şeyler lazımmış.
Ulan yenge, şimdi mi geldi aklına? İkibinbeşşüz saattir oturuyoruz. Ben mario'da kurtaracağım hizmetçinin
our princess is in another castle demesinin hayaliyle eve giderken bir anda aklına patlıcanı getiren ne olabilir yani?
Neyse, astım suratı, omuz silke silke, söylene söylene asansöre binmek için döndüm apartmana. Asansörde, bana kuzenimin öğrettiği ve benim de yaparken çok zevk aldığım bir oyunu oynayacağım: asansör yukarı çıkarken ayakkabının tabanını cama sürtmek. Eskiden asansörler de şimdikiler gibi değil tabii. Eski tipleri getirin gözünüzün önüne, bildiniz mi? Heh, o işte.
Normalde zemin kattaki asansörün camı hafif sallanıyor diye, o güne kadar zemin kattaki cama ayağımı koymaya cesaret edemiyordum. Ama sinirliyim ya adeta bir asi ruh kayniyor içimde. Koydum ayağımı. Asansör kabini yukarı çıkıyor, zemin kat kapısı aşağıda kalıyor. Evet... biraz daha bekle ehehe çok zevkliii, çek şimdi ayağını. Çekseneee! Laağn?
Giydiğim sandaletin topuk tarafı, macunu çıktığı için sallanan cama sıkışmış, çekemiyorum. Zaman kısıtlı, asansör gidiyooor. Hoppalaaaa..
Ayağım sıkıştı kabinle duvar arasına. Sürtünmenin etkisiyle de asansör 1'inci katta durdu.
(bkz: çığlıklar yardım çığlıkları) apartman ayağa kalktı, nasıl acıyor anlatamam. Bakın, sonrasında çok daha büyük yaralar aldım, ölümün kıyısından döndüm ama oradaki acı bambaşkaydı. Betimlemek gerekirse de şöyle söyleyeyim: ayağımı kesmiyorlar. Ayağımı almışlar bilek kısmına balyozla vura vura yerinden düşürmeye çalışıyorlar.
Her neyse, dedim ya apartman ayağa kalktı. Bir çok kişi 1'inci kattaki kapının önünde, kapıyı açmaya çalışıyor ama 5'inci kattakilerin durumdan haberi yok. Çığlık ve ağlama sesleri duyuyorlar sadece. E bizim millet de meraklıdır bilirsiniz. Demişler ki "bi inelim bakalım neler oluyor." Basmışlar asansörün çağırma tuşuna. Lan ayağım orada benim ayağım. Asansör yukarı çıkıyor, benim ayağım arada sürtünüyor. Balyoz birken ikiye çıktı yani. Sesime 3 mahalle öteden gelmişlerdir.
Sonunda asansör 5'inci kata geldi, durdu, kapıyı açtılar ve benim sesimin arasında bile duyulabilen bir çığlık attı asansörü çağıran kadın. Evin altında oto elektrikçi vardı. Oradan bir demir levye kaptılar. Asansorü ittiler, beni taşıdılar en yakın hastaneye götürdüler. O arada anneme, babama, sülaleme herkese haber gitmiş tabii. Zaten anneannem, dedem, yengem kendilerinde değiller artık. Ben sadece çektiğim acıyı ve kendi sesimi duyuyorum.
Doktorlar hafif bir narkoz ve ağrı kesici verip ameliyathaneyi hazirlamaya başlayıp, annemle babama "ayağımın dizden kesileceğine dair" bilgi vermişler. Annem babam da pert.
Derken, babamın
ortopedi doktoru ve o hastanede gorevli olmayan bir tane arkadaşı (bakın bu, hayatimın en büyük ve tek şansımdır) babamı görüyor. "Hayırdır hocam?" Diyor babam da durumu anlatıyor. Apar topar benim yanıma gelerek, doktorlardan izin isteyip beni muayene ediyor ve diyor ki "ben bu ayağı kestirmem ama bir daha sağlam basar mi bilemem. Taşıyalım benim muaynehaneye gotürelim hocam." Babam da bir umuttur yaşatan insani deyip yükleniyor beni. Gerekli sterilizasyon sağlanarak, komşumuz olan çiçekçinin arabasıyla muaynehaneye götürülüyorum.
Bilimselliğini hiçbir şekilde bilmediğim bir nedenden, bana, beni uyutacak kadar anestezi veremiyor. Herhalde yaşımdan kaynaklı ama dedim ya bilmiyorum. Matkap, neşter vs vs bilimum alet derimin içinden ayağıma giriyor. Zaten deri falan da yok kemik ortada. Asansorden beni kurtardıklarında ilk dalgınlıklarından yararlanıp kafamı çevirmiştim orada gördüm. kemiğime değen çekicin, kalan derimin kesilme sesi geliyor kulağıma. En son bir şekilde bitti. Ben de bittim ama.
3 ay ayağımda alçı ve millerle kaldım. Daha sonrasinda koşmaya, oynamaya devam ettim çok şükür. Allah o doktorun ne muradı varsa versin. Buradan da kendisini anmış olalım.