ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar,
seni bekledigim kadar...(nfk)
beklemek bi eylem lafız da,kalpte ise milyonlarca haykırış,sessiz çığlıklar...
güçlü kalmak gerek,zorlaştırmamak ama ben kime diyim halimi...?
sevgi neydi,emek miydi? emek ise kabullenip sessizce beklemek mi?
ne uğruna,kimin uğruna hasret çekmek?
siz rahat olun diye birileri var arkadaşlar unutmadan,saygıyla,özlemle ve minnetle...
(belki bir gun sana bu yazdıklarımı okuturum ama her sey bitince,geçince bu zorluluklar belki yaşlanıp yüzüne çizgiler düştüğünde)