Akıcı, bir çırpıda okunacak bir kitap. Olaylar gözünüzde çizgi roman gibi ilerliyor, yer yer Murat Menteş'in aforizmalarıyla karşılaşıyorsunuz. Olaylar 4 farklı karakterin ağzından anlatıyor fakat bence karakterlerin anlatımı birbirine benziyor, bu yüzden okurken tek bir ağızdan yazılmış hissini aşamayabiliyorsunuz. Kurgusu tuhaf ve güzeldi, genel olarak güzel bi kitap.
Nuh karakterinin halüsinasyonlar görmesi detayını da sevdim. "Bu çocuğa hayranım. Hastalığı bile büyük bir yeteneğin ürünü gibi."
“whitcomb judson, fermuarın mucidi. 21 eylül 1922'de öldüğünde, chicago'da bütün fermuarlar yarıya indirilmiş.”
"Ve hepimiz biliyoruz: Dostlarımız, biz caddenin kenarında alevler içinde yanarken, karşıya geçip üstümüze işemeye üşenen kimselerdir."