bir gün beşiktaşta yürürken bu adamı gördüm. yolumuz aynı yere gidiyormuş haliyle arka arkaya yürüdük yaklaşık beş dakika. birisiyle telefonda konuşuyordu. menajerinin onu iyi satamadığını, başarısız olmasının sancılarını anlatıyordu. çok acıklı bir durumdu adamın sesi falan titriyordu sinirden.
programının tutmaması onun gerçekten hayatı olmuştu o zamanlar her nasılsa o gün dinlerken anladım bunu. belki üç ya da dört sene geçti üzerinden ama hala unutmamışım bana da helal olsun. yararlı bi şey olsa hatırlamam amk.