dönem boyunca belinin doğrulmadığı yetmezmiş gibi, "bizde çalışanı sikerler.." fıkrasını hayat mottosu haline getirmiş hocaların kıskacında can çekişen, üstüne üstlük doğum gününde dahi ödev yapmak zorunda kalan öğrencinin şiiri;
.
bu bir lisanı küfürdür ki hıncımı atmakta.
mazlum bu yürek ki çapsız sofistlerle boğuşmakta.
bana anlatmadığı konudan ödev çakan hocanın adamlığı,
düstursuz attığı lanet mesajında yatmakta.
sükunetim efendiliğimden değil, henüz dönem bitmedi.
eğitim mafyasınız olm siz, bak bu tespitim hiç sekmedi.
usul usul yazdım, ince ince eledim.
sunduğum ödevi beğenmeyecek hocanın ebesini bellerim.
.
egoist şovlarınızdan bıktım, ulan bu nasıl aktarım?
sözde raconlarınızın eğitimdeki yeri nedir?
biz sormadık ki hoca, niye göstererek anlatıyorsun;
"öğrenilmiş orospu çocukluğu" nasıl yapılır ve nedir?
şeytan der ki;
sik amını yürü burdan, git mektep diyarına.
bul dekan denen o ibneyi, tuttur delikli fıçı nöbetini;
hoca diye doldurduğu için okula bunca kahpeyi.
bu garip bugün küfürbaz oldu,
günahı zalimlerin boynuna.
azrail olayım da çökeyim, her birinizin;
azer bülbül'de olduğu gibi koynuna..
louis kul buyurur; hak ettiği notu.
yapar ödevini diğerlerine nazaran bir başına.
hakkını yemeye diye kalemine davranırsa bir hoca bozuntusu,
haktan önce gazap yer, oturarak yrrk başına.