Bu durum beni hakaretten daha çok rahatsız ediyor.
Böyle ağzıma bakarak abartı mimiklerle falan konuşuyorlar, en ufak bir şeyi aptala anlatır gibi anlatıyorlar ya...
İşte o an film kopuyor bende.
Bakın, ben bir insanın aslında ne anlatmak istediğini o bile bilmiyorken bilebiliyorum. Aptal olduğumu da düşünmüyorum. Algım oldukça açık. Aynı anda bir çok işe konsantre olabiliyorum. Mesela, merak ettiğim konuyu da incik cincik öğrenmeden bırakmam.
Dur ya, konu kaldı yine.
Be validesini dağa kaldırdığımın çocuğu, sen kimsin bana gerizekalı muamelesi yapıyorsun? Gelişine bir koyarım, kulakların şınav çeker.