İyi insansın ama öyle bir tavırdasın ki hiçbir şey umrunda değil. İnsanları kaybetmekten korkmuyorsun. Tartışmaktan yorulup kaçıyorsun. Bazen konuşmaya bile gücün yok. İletişimin yok kendinle çok mutlu gibisin ama değilsin cenazeni kaldıracak adam yok. Dışarıya gösterdiğinin çeyreği kadar güçlü değilsin bunu kabullenmişsin artık sana hiçbir şey koymaz olmuş. Yanında istediğin yanında değil olsun diye çabalamıyorsun. Her şeyden herkesten vazgeçmişsin. Kendinden bile. Ama iyi insansın iyi. Kötü düşüncelerin yok. Senin zararın kendine. O kadar akışına bırakmışsın ki bu baraj yıkılır ben sana söyliyim. Nefesin var hevesin yok. Tahammülün yok inancın yok sabrın yok güvenin yok. Sevmeye yarayan duyguların ölmüş. Yeryüzünde gezen bi toprak altı bedenisin sen. Vücudun değil de duyguların çürümüş. Bırak sabaha kadar müslüm dinleyip içmeyi. Neyin acısını çektiğini bile bilmiyorsun. Düzelt kendini bak. Sevdiğin kaybetmekten korktuğun birileri olsun önce kendini sonra hayatı sev böyle gitmez. Yıllar sonra bu yazıyı nerede ve neler değişmiş olarak okuyacaksın bilmiyorum bunu okurken yanında kim varsa ona sarıl teksen de bi sigara yak. Öpüyorum gözlerinden