Çok konuşan, enerjisi asla düşmeyen, gamsız pezevenk biriyken suratsız, asla konuşmayan ve sürekli uyuyan birine dönüşüyorum. Bu durumun farkedilmesini istemedigim için yalnız kalmayı tercih ediyorum.Yalnız kaldığımda siyahım daha da siyahlaşıyor. Var olan umut içimdeki karamsarlıktan yok olup gidiyor.Kısacası en zor dönemlerimde en zor dönemlerinde yanında olduğum kişilerle atlatmaya çalışıyorum biliyorum böylesi daha kolay böyle olunca her zorluğun üstesinden gelebilirim.