(bkz: ve zonguldak)’ın yazdığına benzer bir olay yaşamıştım ben de.
Arkadaşımla buluşmuş hamburger yerken 2 tane, üstleri eski, 7-8 yaşlarında çocuk, “abla patateslerini yemiyorsan bize verir misin?” diye gelmişlerdi yanıma..
Baya üzüldüm, o halde ki çocuklara asla dayanamam, yeğenlerim gelir hemen aklıma.
“Gelin ben size yenisini alayım” diyip kalktım. Çocuklardan biri sıra beklerken bana “abla biz tavuk yiyemiyoruz da et menü alırsan sevinirim” dedi..
Bilmem kaç yıllık hayatımda kendimi ilk defa orada enayi gibi hissetmiştim. Gerçekten ihtiyaçları olduğu ya da aç olduklarını düşünerek böyle bir teklif de bulunmuştum ama anladığım kadarıyla oranın müdavimi olup, alnında enayi yazan kişileri seçme profesyonelliğine erişmişler.. :d