Bakmaktan ziyade, girdiğim başlıkta eski entirimle karşılaşmak...
Adeta küçüklüğünle irtibat halinde oluyorsun. Kardeşimin entryini okuduğumu hissediyorum.
Yeri geliyor "yok be olum ne alaka" diyor; yeri geliyor "altına imzamı atarım" diyorum. Entry
altında nickim yazdığından gerek kalmıyor.
Güzel bir his; bir zamanlar ne düşündüğünü, nasıl hissettiğini, ne kadar değiştiğini somut bir
şekilde görüyorsun.
Bu sözlük olmasaydı bunca entiri ve yorumu nereye yazacaktım? Günlük tutmak gibi değil ki bu.
(bkz: asosyal sözlük çok yaşa)