Güzel şeyler için geçerli olduğunu bilip de kötü şeylerin geçmeyecek gibi gelmesi çok korkunç bir his.
Ama ben burada güzel şeylerin bitmesinden bahsetmek istiyorum. Çünkğ insanı bu kadar derin bir umutsuzluğa, ışıksızlığa iten bir şey daha var mı bilmiyorum. Bittiğini fark ettirdikçe daha çok acı veriyor böyle şeyler. Mesela okulun son günü, ya da kep töreni.
Daha yeni doğmuş gibi hissettiğin bebeğinin 20 yaşına gelmiş olduğunun idrakı, çok sevdiğin bir arkadaşının çekip gitmesi.
Her şeyin yolunda olduğunu sandığın ilişkinin bitmesi...
Hepsi korkunç şeyler. Üzerinden zaman geçtikçe akla daha az geliyor olsalar da geldiklerinde verdikleri o buruk his hiç değişmiyor.
O günlere dönemeyecek olmanın bilgisi insanı kahrediyor.