Ben küçükken bir kuşum vardı. O kadar güzeldi ki.. Cocuk olduğum için onunla farklı bir bağım vardı.
O yaz biz tatile gittik babam evde. Konuşuyoruz her gün yem verdin mi, kuş nasıl diye. Tatil bitti biz eve döndük tabi ben hemen kuşun yanına gittim. Kuş bitmiş, tüyleri dökülmüş iyi degil belli.. elime almaya korktum. Annemi sesledim. Annem eline aldı onu, kuş parmağını son bir güç ısırıp öldü.
Ben ondan sonrasını pek hatırlamasam bile uzun bir süre babamla konuşmamışım..
Daha sonrasında bana başka bir kuş aldılar ismi Cumali’ydi ama yerini tutmadı tabi.
Onun bende bıraktığı bir iz olarak kimseye kolay kolay hayvan emanet edemem. Ben bunu yaşadığımı için özenle bakarım başka insanların emanetlerine de.