lise 2 ye geçmişiz gurbette okuyoruz ayrılık vakti gelmiş bizde adettir böyle ayrılık zamanı büyüklerin ziyaretine falan gidilir. Bende dedemin yanına gittim hem biraz hastaydı bir durumuna bakar helalliğimi alır giderim dedim. Neyse gittim yanına bildiğin benden daha sağlam adam bahçeyi falan dolaşıyo konuştum helalliğimi aldım aynı zamanda dedem cebinden birazcık para çıkartıp harçlık olarak verdi. Düştük yola neyse okula gittik. 40 gün sonra geri dönüş var kurban bayramı münasebetiyle, işte bu 40 günü geçiriyoruz ben günlük ailesiyle konuşan birisiyim, her konuşmamızda sohbetler standart oluyo genelde nasılsınız iyi misiniz, bide tabi ayrı olarak dedem nasıl diye soruyorum, iyileşti bi sıkıntı yok diyolar neyse kurban bayramı geldi memlekete döndük her şey güzel evdeyim. Dedemlerin evi de bizim bahçede, gelmişken bir ziyaret edeyim diye aileme söyledim. Dedemi görüyüm nasıl olmuş bir hal hatır soruyum izin vermediler. Yeni geldin yoldan gel önce yemeğini ye sonra gidersin dediler tamam dedim oturduk sofraya yemek yiyoruz sonra 4 yaşındaki küçük kardeşimin ağzından şu 3 kelime döküldü "abi dedem öldü"" o an çok saçma geldi şaka sandım sonra sofradakiler ağlamaya başladı ve babamın (baba tarafından dedem )gözünden tek damla yaş geldi. O an babamın ilk kez ağladığını görmekle birlikte, onu ilk kez bu kadar çaresiz görmüştüm aynı zamanda o an en az babam kadar çaresiz hissettim kendimi. Diyecek hiçbir kelime bulamadım yapacak hiçbir şey bulamadım şaka olmasını istedim ama değildi. ailem 2 hafta boyunca ölen dedemi bana iyileşti diye yutturdular o günden sonra telefonu açmasalar içime korku düştü ,sesleri soluk gelse içime korku düştü , kardeşin uyuyor deseler bile içime bi korku düştü, ne olursa olsun uyusalar dahi hep ailemin sesini duymak istedim aksi halde içim rahat etmiyor uyuyamıyordum.