beklemek

t: "ki beklemek en zor halidir yaşamanın." son 24 saatte ömrümden 10 sene gitmiş gibi hissediyorum. ama yılmak yok, yıkılmak yok. yine baharlar gelecek! dün o kadar keyfim yerindeydi ki anlatamam, ders çalıştım, fal baktırdım, film izledim, arkadaşlarımla saatlerce konuştum ama içimde hep bir huzursuzluk vardı, sanki saatler geçmiyor gibiydi. gözlerimden uyku akarken uyuyamadım. öyle garip bir his ki, aslında her şey yolunda ama sanki bir yerde bir şeyler rayından çıktı da benim haberim yok gibi. derken bi mesaj geldi "melike yoğun bakımda bizi ambulansla ankara'ya sevk ettiler, gel." size o anı nasıl anlatabilirim bilmiyorum. en yakın arkadaşım, kardeşim, canım, sırdaşım, her şeyim ulan! 2 saat önce konuştuğum arkadaşım! 2 saat önce kahkahalarını duyduğum arkadaşım! işitiyorum ama duymuyorum, duyuyorum ama anlamıyorum, anlıyorum ama düşünemiyorum. anlatmak bile o kadar zor ki. sanki nefes alamıyorsun. saatler önce şen kahkahalara vesile olan o telefon, saatler sonra canını öyle bir yakabiliyormuş ki. hâlâ sesini duyamadım, birinci dereceden akraba olmadığım için yanına girmeme de izin vermediler. öylece bekliyorum çünkü elimden sadece bu geliyor. ne kadar zormuş beklemek! olsun, beklerim. günlerce de beklerim, haftalarca da beklerim, yıllarca da beklerim. o iyi olsun, yine o şen kahkahaları kulaklarımda çınlasın yeter. ah ne zormuş beklemek! ama olsun, biz ne savaşları kazandık birlikte, biz ne bataklıklardan çıktık birlikte. yine çıkacağız! bu günleri de gülerek hatırlayacağız. ben inanıyorum her şey çok güzel olacak. yine düşeceğim, yine kaldıracak. yine küseceğim yine gönlümü alacak. yine yolumu kaybedeceğim yine kılavuzum olacak, biliyorum. Bir seni, daima..