olgun abilerden sözlüğün genç erkeklerine öğütler

Pek abi sayılır mıyım bilmem ama hayata dair söylemek istediğim bir kaç şey var. Vakit çok çabuk geçiyor. O yüzden hiçbir şeyi ertelemeyin. Cesaret edip de açılamadığınız bir kadına geç kalmak, yahut ötelenmiş bir kararın acısını bir ömür içinizde taşımak, ağır geliyor. On yedi yaşımdan yirmi üç yaşıma kadar sürekli birilerini kaybettim. Zamanın ve gidenlerin geri gelmediğini geç öğrendim. Hayatımın en güzel yıllarını uyku sorunlarıyla bok ettim. Düzenli uyumam gerektiğini geç öğrendim. Benim suçum olmayan şeyler için sürekli kendimi suçlamamam gerektiğini yüzlerce saat terapi aldıktan, yıllarca ilaç kullandıktan sonra öğrendim. Gururdan sıyrılıp da değer verdiğim insanlara bunu gösterebilmeyi, kendimi sevmeyi, kendimle barışabilmeyi geç öğrendim. Ailenin, her ne kadar beni en çok yıpratan insanlar olsa da, şu dünyada sahip olduğum tek güzel şey olduğunu, geç öğrendim. Yaşadığım her acıyı, geride mutluluklarımdan daha çok deneyim bıraktığında sevdim. Öyle işte. Çok savruldum. Çok yoruldum. Çok üzüldüm. Öylece oturup kendime acımanın bir sike yaramadığını geç öğrendim. Şu hayatta daim olan tek şeyin, güldürdüğümüz yüzler olduğunu geç öğrendim. Eminim, hepiniz altın gibisiniz. Muhteşem bir kalbiniz var. O tarafınızı hiç küstürmeyin. Nasırlaşmak, hiç de iyi bir şey değil. Siz benim yaptığım hataları yapmayın. Ya da, eğer yapmadan öğrenmeyecekseniz, erkenden yapın. Benden büyük olsun, yahut küçük... Belki en az acı çeken, en az üzülen insanlardan biriyim. Öyledir bence. O yüzden ukalalık olarak algılamayın yazdıklarımı. En kötü, konuştu işte mahallenin delisi diyip, geçin. Sevgi ve saygılarımla...