aslında çok mantıklı ama kime anlatacaksın? ben düğünsüz evlendim, sade nikah. dört yıl geçti aradan akraba ortamında falan çok ezikleniyorum. acıyan bakışlar, sen bi gelinlik bile giyemedin dimi yaaa tüh tüh vah vahlar, senin gibi bi enayi gelin de biz buluruz inşallah demeler (vallahi) neyse. bi ara ben de üzüldüm ben de eziklendim. bi enayi ben miymişim ya diye, hatta eşimi de darlamayı düşündüm bi düğün bile yapmadın diye. ama yapmadım. dedim ki kendi kendime, sen zaten düğün meraklısı bi tip değildin kızım, kendine gel. toplumun gözünde çok ezik, zavallı olsam da sallamıyorum zaten toplum dediğin kendi kalıbına uymayanı dışlayan insan topluluğudur yani.
ablam evlenecek, altı buçuk bin lira verildi gelinliğine. altı buçuk bin lira bir gelinlik için, bir kıyafet için bence çok para. hayır, evlendiği adam zengin olsa neyse asgari ücret alıyor adam.
geçen gün güney kore'ye bakıyorum, en merak ettiğim en gitmek istediğim ülkelerden birisi, aman yarabbi çok uygun ülkenin fiyatları. ama gel gör ki uçak fiyatı en az altı bin. ablam bana altı buçuk bin lira gelinlik deyince, içimden dedim bir uçak parası?
eşim herhalde eziklendiğimi fark etmiş millet arasında, içinde kalmıştır kesin bir düğün yapamadım sana ama geç de olsa yapıcam diyor. yahu dedim sen delirdin mi? sen o parayı ayarla asya turuna çıkalım, siktir et düğünü.
en mantıklısı bu bence ama içinizde varsa hanımlar, sırf çok masraf diye yapmamazlık etmeyin. sonuçta evlendikten sonra, ya bu kız düğün bile istemedi ne kadar fedakar, anlayışlı falan demiyorlar yani. düğün olsa da olmasa da her türlü bi nedenle birbirinizin boğazına yapışıyorsunuz zaten. insanın insanla geçinmesi zor. ama tavsiyem çok da uçuk paralar harcanmaması. önemli olan iyi günde kötü günde geçinmek. saraylarda düğün yapıp da boşanan çok var.