t: beklenti vurgunu.
her insanın kendi mezarlığı adem elmasıdır. oraya gömülür tüm beklentileri ve orada gömülüdür geçmiş her acısı. her beklenti, acıya evrilir; devrilense ‘ondan beklemezdim’ bilincidir. her mezar bir çiçek açar ve her insanın mezar çiçeği
tebessümdür.
masumiyet. tertemiz bir sayfa olarak yaşamanın imkansızlığında sürekli örselediğimiz en büyük kayıp. masumiyetin zıttı kirlilik değildir. zirâ kirlilik bir sonuç değildir; gelişim evresidir. bir masumiyetin zıttı ancak ve ancak
deneyim olmalıdır.
masumiyetimiz beklentilerimize gebe. deneyimlerimiz de suluyor o mezar çiçeklerini. biz. bizlerse mezar taşına kazılı isme parmaklarımızı sürüyoruz. o mezar taşında isimlerimiz yazıyor.