(bkz: allah şaşırtmasın) dedirtir bana bu durum. başıma da geldi ki ondan sonra böyle söyler oldum zaten.
öyle insan kendinden şaşıp ayaklarını yere sağlam basmadan eleştirdiği zaman illa ki kendisini de benzer bi durum içerisinde buluyor. kınadığın başına gelir dedikleri gibi. ayrıca bir de şöyle bir şey okumuştum, herhangi bir olay, durum veya düşünce karşısında karşıt tutum geliştirdikçe karşı gelinen düşünceye dair içten içe bi ikna olma durumu söz konusu oluyormuş. kaynağını bilmiyorum denk gelmişti ki içten içe rahatsız olmuştum çünkü uzun bir süredir görünmeyen kısımlardan bakarak fikir yürütüyorum.
sonra da buna karar verdim işte. ölümüne kendini kaybedip de hunharca eleştirirsen evet kendini eleştirdiğin şeye ikna etmiş oluyorsun bir zaman geliyor bakıyorsun ki tam da o tükürük saçtığın yerdesin. o yüzden allah şaşırtmasın kimseyi.
kendimizi kaybetmeden irdelemek lazım. ayaklarımız yere basarak, yavaş yavaş enine boyuna bakarak.
vesselam.