lisans bitirme tezimin konusudur. eski türkçe bir leyla ile mecnûn hikâyesini yeni yazıya aktarmaya çalışıyorum, bu tezimin sadece bir kısmı tabii.
aktarımını yaptığım metin çok uzun ve dili çok ağır. bir de arapça ve farsça tamlamaların fazlalığı yüzünden her başına oturuşumda yırtıp atasım geliyor ne varsa.
nasılsa karantina uzun sürecek, e tezler de karantina bitimine kaldı diye yayılıyordum ben bayağıdır... zaten öncesinde de istikrarlı çalıştığım söylenemezdi. ancak birkaç gün önce, bir ay içinde tezimi teslim etmezsem mezun olamayacağımı öğrendim. öğrendiğimden beridir o kadar çok eski yazıyla meşgulüm ki, türkiye türkçesine geçince fiilleri karıştırır oldum. şu bir ayı atlattıktan sonra bir daha “leyla ile mecnûn” duymak istemiyorum. kafayı yiyeceğim artık.
bu entry burda dursun, tezi yetiştirir de savunmasından geçersem buraya “ben mezun oldum!” demeye gelmek istiyorum.
(bkz: ay olabilir mi öyle bir şey lütfen olsun çünkü)
ayrıca buradan başlığı hortlatan yazara teessüflerimi iletiyorum. zaten günlerdir leyla ile mecnûn’la yatıp kalkıyordum, bari şurada karşıma çıkmasaydı.
“ne sözlükte dolanıyorsun ulan, kalk tezini yaz” tokadı geldi gaipten, siz görmediniz.
ilaveten; sevgilinin sülalesinden sopa yerken “belki leyla bu sopaya temas etmiştir” diyerek gık çıkarmayan sümsük mecnûn, senin de abv.