çocukluğum. terk derdimin, dışarıda 5 dakika daha fazla kalabilmek olduğu çocukluğum. ailece yapılan hafta sonu kahvaltıları, akşam yine ailece televizyon karşısında içilen çay. geri getiremeyeceğim kim varsa, ne varsa hepsini çok özledim. hatta öyle özledim ki gidenleri, kalan olmak yük oldu artık iyice.