22 yaşında olmak

Vakti zamanında bir başka sözlük ortamında 25 yaşında bir kadınla konuşmamı anımsattı bana bu başlık. O zaman ben 22 yaşındaydım ve kendisine okulunu bitirdiği için çok özenmiştim, o ise bana gıptayla bakıp benim yaşıma gelince her şeyin ne kadar zor olduğunu göreceksin demişti. Boş dram yaptığını düşünmüştüm açıkçası, 25 yaş yani harika bir basamaktı oradan baktığımda benim için. İnsan o yaşta her şeyini yoluna koymuş ve istediği gibi yapabiliyor olmalıydı. Geçen sene o yaşı öyle berbat geçirdim ki, hayatımın en kötü seneleri yarışması yapsam her zaman ilk üçte yer alacağına eminim. Bir gün o bitap halimde aklıma kendisi geldi ve gidip ona bu muhabbeti anımsattım, harbiden 25 yaş rezaletmiş sen haklı çıktın dedim. Peşine de sordum, benden üç sene ileriden giden birisi olarak oraları nasıl değerlendiriyorsun? Ondan, beni ileride çok parlak yaşların beklediğiyle ilgili cümleler duymak istemiştim ancak o şunları söyledi: "Biliyor musun Perceive, aslında şimdi bakıyorum da 25 yaş iyiymiş. Sonrası daha aydınlık olmuyor, sadece alışıyorsun belli bir yerden sonra ve her zaman geçmişi özlüyorsun. Bu yüzden içinde bulunduğun yaşın o anda kıymetini bilip tadını çıkar." Şimdilik 26 iyi gidiyor, çok şükür tadını çıkarıyorum. Bence sorun tek sayılarda da olabilir.