geçen gün ailecek kardeşimin ve benim çocukluk videolarımızı izledik.sürekli gülen,hiç yerinde durmayan gözleri parlayan bir insanmışım.galiba büyümek dedikleri şey o parıltının zamanla yitip gitmesiymiş.şimdi de mutluyum,ama mutlu bir an yaşarken o anı tam olarak yaşayamıyoruz.ya geçmişte bir şeye takılıyız ya da gelecekten endişeli.sadece anı yaşadığım günler geri gelsin istiyorum,ve bunun için çabalıyorum