2020 nisan ayı yine buradayım
4 evlat kaybetmiş 30'lu yaşlardayım.2016'dan beri bir varım bir yokum ama yaşamaktan bıkmadım umutlarım halen var.
çok şeyler ters gitti belki ama şunu söyledim kendime bi̇r umut işiği olmadan bu dünya'dan göçmek yok sözü verdim kendime ve koruyucu aile olduk şu an bir oğul var evimizde bir yanım buruk olsa bile onu büyütüp bu topraklarda insanlara hizmet etmek için koşan bir birey haline getirmek adına tüm gücümle savaşıyorum.
allah onun büyüdüğünü bana göstersin biz artık onun yoldaşıyız o terk edilmiş yalnız bırakılmış acısını hiç yaşamasın isterdim ama olsun daha önümüzde bir sürü macera ve hikayeler olacak anılar biriktirmeye basladık bile.