bazen keyiflidir.
bir keresinde bir radyo yayınında bir adam tanımıştım. bakış açısından kendini ifade edişine, fikirlerinden mizah anlayışına kadar farklı bir adam olduğu her halinden belliydi. sohbet sırasında kendini iyice tanıttı. odtü felsefe mezunu, 40'a merdiven dayamış bir abimizmiş. yayın sırasında ise çalışıyordu. taksici olarak.. sonra ona da açıklık getirdi. hayatın deneyimlerden ibaret olduğunu söylediğinde bu dünyada yalnız olmadığımı hissettiğim anlardan birini yaşattı bana. meğerse o güne kadar yapmadığı iş kalmamış. kuaförlük, gece bekçilik, inşaat işçiliği, turist rehberliği, tercümanlık.. sırada ne olduğunu sorunca "2 hafta sonra doğu tarafına gidiyorum çobanlık yapmak için. peygamber mesleği derler. denememek olmaz." cevabını aldık. şimdi nerde, ne yapar kim bilir...
.
bir başka adamdan daha söz edeyim. şehirlerarası bir yolculuk sırasında, alacakaranlık zamanı bir dinlenme tesisinde mola vermiştik. arkadaşlarla biraz turlamak için dışarı çıktığımızda, ana yolun berisinde bir adamın otostop çektiğini gördük. yaşlı bir adamdı. tam yaşını bilmiyorum ama 50'yi geçik olduğunu tahmin ediyorum. onu öyle görünce gidip sormak istedik, gideceği yer bize de uygunsa bizimle gelmesinde bizce bir mahsur yoktu çünkü. gittik sorduk, rotamız uyuşmadı. ama konuşmayı kesmedik, sohbete daldık. adam bize hayatı kısaca anlattı, başta inanmadık. demesine göre ultra zengin bir adammış. her ay en az 1 haftasını meteliksizce keşiş hayatı yaşamaya ayırır, o süreçte de şehir şehir seyehat edermiş. dediğim gibi başta inanmadık. adam da bunu sezdi ki cebinden iki telefon çıkardı. biri bizim tüm telefonlarımızdan daha pahalı. diğeri milenyumdan kalma, kamerasız bir takoz. bakın dedi; bunlar beni hayata bağlayan şeyler. bu tuşlu telefon benim mutluluğum. -akıllı telefonu göstererek- buysa diğer tüm yaşamsal ihtiyaçlarımı bana sağlar. bir telefonum açıkken diğeri kapalı olur. ayrı hayatlar, ayrı şartlar.. biz tabii hala inanamıyoruz. baktı olacak gibi değil, sırf bize boş yapmadığını göstermek için açtı akıllı telefonu, galerisini gösterdi. adamda yok yok ulan. araba koleksiyonundan tut tekneye kadar. o an yaşadığımız şoku unutmamız mümkün gözükmüyor.
velhasıl; hayat ve insanlar bazen fazla ilginçtir.