yüzük

t: "yatkınım dudaklarını aralayan her söze" diyen alper gencer şiiri. --- spoiler --- rastlaşmasak bulanır kırbaç tutan gözlerin ardındaki yalnızım, üfledin mumu gittin uzakta uyuyunca sandın ki söner kandil bir bakıma eksikti, her bakımdan çekinik yakandan bir gül düştü, dağıttın ezip geçtin denize sarı düştü, sen buna inanmadın başını kaldırsaydın güneşteydi mavilik dudakların birleşti açılmadı bir daha topladın bavulunu gözyaşların döküldü sığmadı ikimize bir kılıcın gezliği dışına yuvarlandık birlikteliğin ardındaki yalnızım, öncende küflü bir söz yosun tutmuş bir milat sarkıyor çevremizden omuzlarımız gergin o yükü taşımaktan sana avam geliyor gece gelen su sesi ben ise şarkılar besteliyorum ondan yatkınım dudaklarını aralayan her söze bohçan çözülse yeter, gönlü olur boşluğun bir rüzgar efil efil seslese bu sükutu akşamları çığlığı duyulur olur günün yatkınım gözündeki o merdiven boşluğa bakışların takılmış benli bir oruçluğa gölgeni unutmuşsun bir gün geri almaya geldiğinde hüzünden o parmağa bak sen yokken ben senle nişanlandım, üzgünüm bir genç kız ölüsünden yüzük yaptılar bana. --- spoiler ---