bilinmez. gerçekten bilinmez. 3 yılın nasıl geçtiğini kesinlikle anlamadım. 2 yılı aynı evdeydi ve bütün bu süre su gibi geçti. i̇şin sırrı sanırım zaman kavramının bittiğini fark edememekte. i̇lgin, odağın bambaşka bir yerde oluyor çünkü. vakti zamanında -hala devam eden- yaşadığım şeyleri düşünüp üzülürken, soluma bakınca görüyorum ki aslında her şeyim burda uyuyor. uyanınca bana kahvaltılar hazırlayacak ama benden illa ki yardım isteyecek. sonra şakalar yapacak bana. ufak didişmeler mutlaka olacak ama sonrasında özürleri en tatlı şekilde dilenecek. uyurken bile o eller mutlaka kenetlenecek. bu işte, konudan bahsedeceğin şey farklıyken bile sapıp nerelere geliyorum. aşkın özü buysa eğer uzun ilişkinin de en büyük sırrı bu sanırım.