vasat film.
ciddiyetle yapıldığını düşündüğüm türk filmlerini sinemada izlemeye özen gösteriyorum. bu filme zoraki gittim gerçi ama gitmesem de olurmuş.
mahsun kırmızıgül kırosunun mucize filmi bile bundan çok daha iyi bir filmdi her anlamda.
aynı niyetlerle çekilen yakın filmler olduğu için kıyaslıyorum.
her şey bir yana film izlediğimi hiç hissedemedim. sanki bir dizi seti kurulmuş da film aradan çıkartılmış gibi hissettiriyor.
öyle “film prodüksiyonu” gücünü göremiyorsun. eee bu tip hikayeleri, görüntüleri, müzikleri, oyunculukları ve hatta oyuncu kadrosunu tv dizilerinde de görürüm ben. ne farkı var 90 dakikalık bir türk dizisi bölümünden?
filmin bütünü gölgede bırakan küçük bir kız çocuğu vardı.
o kızı ben siparişle istesem böyle bir tatlılık kombinasyonu hayal edemem.
rastlantısal genetik seçimlerle ortaya çıkan çocuğa bak. yuh.
kimler kimlerle çiftleşiyor da böyle bir çocuğu oluşturacak gen havuzu oluşabiliyor ya rabbel alemin?
bütün film yanaklarını sıkmak istedim.
neyse cem yılmaz’ın karakomik filmleri geliyor haftaya. hakkınızı ona saklayın derim.