sen nasıl sakınırsın benden bilmiyorum. eğer biraz cesaretim ve gücüm olsa şu an şurada terk edip giderdim seni. sana yapmazdım bu eziyeti, seni mecbur etmezdim hiç bu durumlara. kendimden nefret ettirir giderdim. hiç adını anmayacağın biri olurdum. rahat rahat yaşardın yeryüzünde, benim nefesimi. ama yapamıyorum, hayat güç de cesaret de bırakmadı bende. korka korka açıyorum telefonu. titreyişler içinde yorgunluktan bitap halde düşüyorum yollarına. sana nefes nefese değil, kesik hırıltılarla geliyorum, artık ciğerlerimde de pek yaşam belirtisi kalmış değil. bir sevenin yapmaması gerekeni yapıyorum sana; mecbur ediyorum hem kendime hem hayatıma. bahçede gördüğü en güzel çiçeğin bir dahaki açışını göremeyeceğini bildiğinden koparıp göğsünde, son nefesini vermek isteyen biri gibi davranıyorum. yine de üzgünüm. ölüyorum. öyle ki en büyük acizliğim sensin. elim ayağım bağlı. düşüncelerim kaos halinde. hislerimin kontrolü yitik. yine de en güzel yanım sensin. seviyorum.