gündeme gelme çabasına sokayım.
.
fakat şahsı bir kenara bırakırsak;
şu "herkes istediği yerde istediğini giyer, kimse buna karışamaz." fikrine sıcak bakmıyorum. o özgürlüğün sana tanınması başka şey, senin o özgürlüğün sınırlarını zorlaman başka şey..
(bkz: zincirlerini kırarsan özgürlük olur senin suçun)
adabını bilmeyene düstur fısıldamak da mühim bir konu. ancak günümüzde bunu ne işlevine uygun yapan var, ne de işlevine uygun yapılsa dahi o düsturu olması gerektiği gibi dinleyecek profil var. herkes her şeye itiraz ediyor, hiç kimsenin hiçbir şeye tahammülü yok.
geçenlerde otobüste türbanlı bir kız vardı. türbanlıydı ama alnından yukarı doğru bir kısım saçı açıktı. yaşlı bir teyze bu kıza tatlı tatlı ikazda bulunmak istedi. kız salisesinde ortalığı velveleye verdi; işte sen kim oluyorsun da bana neyi nasıl giyeceğimi söylüyorsun!? falan. aptal ya. hayır o teyze daha ne kadar münasip yaklaşabilirdi sana amk? iki dakika dinle, sonra kendince böyle olmasını daha uygun gördüğünü söyle, çek git sonra. ne diye avel avel hareketler yapıyorsun?
diyeceğim o ki; kişi her ne yapıyor, giyiyor ve söylüyorsa bunun bir ölçüsü olmalı. senin konuşma özgürlüğün var, yüksek sesle de konuşabilirsin. ama kütüphanede, camide ya da gece geç vakitte sokağın ortasında yüksek sesle konuşmamalısın. aynı şey giyim kuşam için de geçerli.
bu da örnek verilebilir;
(#2247638)
.
çok nankörüz lan. valla bak. -elimizdeki kadar da olsa- bir özgürlüğümüz var ve biz bunun değerini de bilmiyoruz, kullanmayı da.
mesela norveç okyanusta milyarlarca dolarlık petrol buldu. -öyle böyle değil ama, deli para!- ama oradan gelebilecek tüm parayı olduğu gibi yıllar yıllar sonra kullanması şartıyla hazineye aktardı. adamlar o parayı anında harcayıp dubai'den daha hızlı bir şekilde kendilerine çağ atlatmak yerine, kurdukları huzurlu dünyanın devamlılığını sağlamak adına torunlarına yatırım yapıyor. yani nedir? o parayı harcama özgürlüğün var diye illa harcamana gerek yok. norveç'in şu an öyle ahım şahım bir derdi de yok zaten. gelişmiş toplumların en iyi yaptığı şey zaman ve özgürlük kullanımları.
bir de bize bakıyorum, laikliğin babasının yanında rakı içmek olduğunu zanneden asalaklar geliyor aklıma. ondan sonra neden içler acısı bir toplum olduk;
(#2324211)
.
felsefe bir topluma bu yüzden lazım. insanlar hangi kavramın ne kadar değerli olduğunun farkında değil. kimse hangi kavramın/olayın nasıl yorumlanacağını da bilmiyorlar. en çok da sanat için geçerli bu.
nurgül yeşilçay bir sevişme sahnesi için "ben sevişmedim, karakter sevişti." deme ihtiyacı hissetmişti. zira bu topluma göre, o sevişme sahnesinde sonra nurgül yeşilçay iffetsiz bir kadın.. nerede görülse ardından
bak bak orospuya bak denilmeli. edep ya hu çünkü..
başka bir olay; aylar önce bir yazar linç edildi bu ülkede. pedofili ile ilgili içerikler yazdığı iddiasıyla. benim o olaydaki fikrim şuydu;
(#2314859) çoğu yakınım bana bu dediklerimden ötürü sitem etti, kızdı. ama dert değil.
velhasıl; ölçüde ve kısasta hayat vardır. bizim en çok unuttuğumuz deva bu.
"sade bir sözdür fakat hikmetlerin en mücmeli:
bir halas imkanı var:
ahlakımız yükselmeli,
yoksa pek korkunç olur katmerleşip hüsranımız...
çünkü hem dünya gider, hem din, eğer yapmazsanız."
-
(#2068471)