abartısız bir şekilde 100'den fazla 4 ayrı şehirde iş görüşmesine katılmışımdır. bir kaçıyla 2-3 görüşme de gerçekleştirdim. fevkalede tecrübeler edindim desem yanlış olur çünkü türkiye'de hiçbir iş profesyonelce yapılmadığı için şirketlerin kendine ait kültürleri oluşmuş durumda ve onu normal gibi yaşayıp iş yapıyorlar. hiçbiri hiçbirine benzemiyor. edindiğim tek tecrübe hepsinin farklı garip olduğudur herhalde.
onlarca tecrübeden sonra bir holding'e iş görüşmesine gittim, ilk etaptaki insan kaynakları çalışanını etkiledim. samimi gülümselemerle uyumlu çalışan imajı oluşturdum. akabinde insan kaynakları müdürünün soğuk tavırlarıyla bir görüşme gerçekleştirdim, onun o çizgisini de profesyonel bir şekilde gülümsemeyle aştım. (kesinlikle espri yapmamalısınız, doğal bir gülümseme ile samimi bir ince çizgide konuşmalısınız) ondan sonra holding pazarlama müdürüyle görüştürüldüm kalabalık bir şekilde. pazarlama müdür işimle alakalı saçma sorular sorarak işin ne olduğunu ya bilmiyordu yada bilmiyormuş gibi yapıp benim tavırlarımın kibirli mi yoksa ılımlı mı olduğunu ölçmeye çalıştı. ondan da aynı şekilde sıcak gülümsemeleri kaptım. aradıkları kişi bendim, o aranılan bendim, tam uyumluydum akabinde oturduğum yere çok yakındaydı çalışılan merkez, her şey dört dörtlük gibiydi. hatta referanslara orada çalışan bir arkadaşımı da yazmıştım ama bir hafta sonra kariyer.net sitesinden mesaj üzerinden olumsuz bir geri dönüş almıştım. ve bunu hiçbir şekilde açıklayamadım kendimce. orada çalışan arkadaşıma sorduğumda o pozisyon için kimseyi almadılar dedi. bir ay sonra da o pozisyonu kapattılar dedi. böyle tuhaflıklara alışkın olun. eksiklik sizde değil.
(yıldızlı not)* evet özel sektör için konuşuyoruz. kesinlikle bir tanıdığınız olmalı o şirkette. hatta en etkili kişi olmalı. büyük şirketlerde patronların oralarda sözü geçemeyebiliyor. istediğiniz departman başındaki adamı ve ik müdürünü tanıyan bir yakın/referans/torpil çok önemliymiş onu gördüm. i̇şi bilseniz de işi bilmeyen yakın kişi işe alınabiliyor. ve ona en kötü bir senede öğretiyorlar o işi.
iş görüşmesiyle ilgili taktikler;
i̇lk olarak söylemek istediğim bu ülkede kesinlikle umudunuzu yitirmeyin, sakın kendinizi küçümsemeyin. size işe alacak insanların işiniz hakkında hiçbir fikri dahi olmayabilir. tükiye'nin vergi rekortmeni holding ve şirketleri haricindekiler hakkında konuşuyorum genel olarak.
30 yıllık iş hayatı olan yönetici konumundaki birçok insanın abartılı yalan dolan cv'si olmuştur. onlardan feyz almalı. kariyer uzmanlarının yazılarını bloglarını takip edebilirsiniz lakin o yazıların içindeki idealizme asla kapılmayın. "işinizi en iyi şekilde yapıp çok çalışırsanız hak ettiğiniz değeri alırısınız" sözü 20'li yaşlardaki insanlar için geçerli değil.
i̇nanın; 20'li yaşlarınızdaysanız işveren sizin enerjinizi ucuza sömürmekten başka bir şey düşünmüyordur.
dış görünüş maalesef çok önemli.
rahat olmak ama kibirli olmamak, konuştuklarınızdan emin olmak lakin keskin olmadan anlayışlı ve ılıman bir görüşme etkileyici oluyor. bazı şirketlerde maaş sosyal haklar konuşmak ters tepiyor. bazı yerlerde sıkıntı olmuyor sizinle pazarlığa dahi girebiliyorlar. kesinlikle inatlaşarak pazarlık yapmayın.
sosyal haklar demişken altın değerinde noktalar şunlar;
sigorta primini aldığınız tam maaştan yatırılması (5 bin lira alan 15 senedir çalışan müdürün sigorta primi asgari ücretten yatıyor, bu devlette hayırdır demiyor!)
evinizden iş yerine olan ulaşımın nasıl olacağının net olması (kendiniz hallederim diye düşünmeyin, yazı var kışı var ve uzun süre o yolu çekeceksiniz. )
başlangıç olarak bunlar bence çok önemli. bunlar kafada soru işaretiyse kesinlikle canınız ileriye dönük çok sıkılacak.