geçen bir derste hoca sınıfa şey dedi. biz hepimiz sol beyinlileriz çok da farkımız tok birbirimizden. sanattan anlamayız. falan filan. lan nasıl içerlediysem hala düşünüyorum üstünde. karı kız falan da hep bu sanatçılara düşüyor. fakir sanatçı da olmuyor pek. ne bileyim imkan verilseydi biz de olurduk belki. şimdi dersiniz anadoludan çıkan nasıl yapıyor falan. lan ben özgürlük nedir tatmadım 22 yaşıma daha çok yakınım 21den. okuyoruz işte. hiçbir şeyim olmadı amk. ne acı ya. başkası bana dese acırım kendime acıyamıyorum da. anlatamazsın yani bunu. adam gelir der sen de şunu bunu yapsaydın olurdu. olmazdı öyle değildi işte falan diyemezsin. siyasi de bakarsak hazır seçim falan. lan amk bizim tarafımız bile yok. yalnız doğduk, yalnız yaşar, yalnız ölürüz. keşke hiç ölmesem. bazıları sürünerek yaşamaktansa ölmeyi tercih edeceğini söyler. ben sonuna kadar yaşamayı seçerim. sonuna kadar. tek bir kasımı bile oynatamayacak olsam da değişmez. tüm duyularım körelse de. düşüncelerim var olduğu sürece ölmek istemiyorum. ya da diğer ihtimal ölümden sonraki hayata dair kanıtım olursa. direk ölürüm he hiç acımam ona da mesela. sonuç olarak sanat sanat içindir.