geldi mayıs, geldi ayın 11'i. türkiye'de ard arda gelen patlamalar zincirinin ilk halkası. patlayan bombalar arasında en fazla patlayıcı ile patlatılan bomba.
her şey bir yana, bana devleti sorgulatan ilk şey olmuştu. 2 bomba patlıyor ikisinin arasındasın ve şans eseri kurtuluyorsun. ardından soruyorsun "devletin beni koruması gerekmiyor muydu?" diye. evet devlet de zayıflık gösterebilir. ama ardından gelen patlamalar zincirini insanımız unuttu bile. çoğu ne olduğunu hatırlamıyor.
o anın tarifi yok. savaşa girdiğini sanıyorsun, etrafında herkes şaşkın ve korkmuş. irkçı diyeceksiniz ama parası olan tüm arapların terkettiği bir ortam. türkmenlerin silah hazırlığı. sen 14 yaşındasın ne yapacağını bilmiyorsun. kulağın bombanın şiddetinden az duyuyor. etrafta parçalanmış eller, bacaklar, bağırışmalar, siren sesleri. yazarken bile o anı hissediyor insan, mahvoluyorum. allah kimsenin başına vermesin.