yarim dönemimi gecirdigim yurt.resmen askeri koğuş gibiydi dolapları demirdendi.banyoyu ve tuvaleti yirmi kişi kullanmak zorunda kalmak ve ah o lanet olasi yemek sırası.1000 kızla aynı yerde olmaktan bahsetmiyorum bile.surekli gelen ambulanslar,giriş saatlerinin sıkıntısı,özel hayat diye bir şeyin kalmaması hepsi berbattı.guzel yani ise bir kaç arkadaş edinebilmiş olmak tabi ama yurttan ayrılınca hepsiyle de muhabbetimin kesilmesi de ayrı durum bizi birbirimize baglayanin yurt olmasıymış.