alimin uykusunu geçti cahilin uyanıklığı.
kahretti, akılda zuhur eden her tecessüs.
riya edenlerin elinde tutuğu felek,
oldurmadı, ziyan etti, açtırmadı tek bir çiçek.
sanmadım şahım ben kimseyi sadıkane.
tahassüs oldu, çıkmadı bu kula eşlik edecek divane.
isterik yığınlardan bıktım, kalmadı beşere takatim.
şeyhim beni ışınlamadı, ona da bahtım kadar kırgınım.
şivekar, yusuf ve masal artık yokmuş..
itikatsiz bir itinayla yapılırmışcasına,
ikbali yok edilmiş tüm güzelliklerin.
razı olmasak ne çıkar, olsak vay halimize..
"ney susar, mey dökülür, gulgule-i cem de geçer"
ertesi gün olur, unutulur, yine her şey anormale döner.
atıl zamanın akil olamayan akim akılları,
muhal bir şey değil doğrudan yana olmak.
kulluk etmek "tekbir" varlık adına mahsustur..