eğer annen, omzunda ağlıyorsa o omzu kesip atmak istiyorsun. annen gözlerinin önünde eriyip bitiyorken elinden hiçbir şey gelmiyorsa sen sadece çaresiz çırpınışlarda kayboluyorsun.
annen üzülmesin diye gözyaşlarını tutup annene sarılırken büyüyorsun. belki kol kanat oluyorsun annene ama senin kolun kanadın kırılıyor. dünyayı yakıp yıkasın geliyor, öyle bir öfkeli acı basıyor içini.
bitiyor insan. tükeniyor, yoruluyor ama sanki anneler ağlarken, çocuklar annelerine anne oluyor.