bir arkadaşımla çok konuşurduk. çok yaramazlık yapardık. camide yuvarlak masalar vardı. 5 6 kişi masalarda oturur kuran çalışırdık. arkadaşımla bir gün plan yaptık bir kız tam oturacağı sıra sandalyesini çekecektik. çok tatlı, sessiz bir kız vardı kurbanımız o oldu. çektik sandalyesini kız yere yapıştı ama ne yapışmak, yüksekmiş meğer sandalyeler. biz eğlenceli olur sanmıştık ama kız çok ağladı kafasını masaya koydu çıkana kadar kaldırmadı. yazık yaaa valla kıyamamm. neyse sonra hoca bizi ayırdı arkadaşımla. baya uzağa gönderdi onu. bu sefer işaret diliyle konuşmaya başladık hoca iyiyce sinirlendi. bir de camiden dışarı adım attığımız an örtüleri fırlatırdık. hoca görünce gülerdi. ah ah anılar.