vefat haberini öğrendiğimden beri içim buruk. insan çocukluğunda önemli birer yer edinmiş insanların gittiğini görmeyi istemiyor. çünkü ben ölümden korkmam, sıralı ölümden korkarım. "büyümek istemiyorum. annem, babam yaşlanır.." diyen kolera'yla da sonuna kadar hemfikirim.
sinemamızdaki yeri her zaman ayrıdır, daimi olarak da öyle kalacaktır. zira dikkat ederseniz; oynadığı çoğu rol üzerine cuk diye oturmuştur. eminim ki bir başkası gruda'nın rollerine hayat vermeye kalksaydı, bugün anımsadığımız o damakta kalıcı lezzet bence hiç yakalanamazdı.
şu çıkışını asla unutmam :d
bizden selam söylesin tüm yitirdiklerimize. ve toprağı bol olsun, hem de en az gönlümüzde eriştiği değer kadar..